De grote dag

For English, see below….

Gisteren was de grote dag! Althans, voor deze keer. Ik kan me voorstellen dat een volgende keer alweer minder spannend is, maar voor nu heb ik er gewoon een hele leuke dag van gemaakt. Stressvrij, gezelligheid, alleen maar ingrediënten die de kans op een positief resultaat groter kunnen maken.

Een relaxed dagje
Ik had de hele dag vrij genomen en mijn moeder kwam de avond tevoren bij me logeren. Ik vond het bijzonder hoe zij, net als vroeger, in de ochtend bij mij op bed kwam zitten om te kletsen. Ontspannen wakker worden. We hebben de hele dag ook mooie gesprekken gevoerd, niet alleen over hoe mijn geboorte en die van mijn broer ging, maar ook over de dood en het ouder worden. Niet geforceerd, het kwam gewoon zo.

Om twee uur werden we verwacht in het ziekenhuis. Uiteraard waren we veel te vroeg, maar liever dat dan te laat. Mijn zenuwen vielen me alleszins mee, wist ook eigenlijk niet wat ik ervan moest verwachten, en hoe ik me moest voelen. Het is toch echt wel een heel raar idee, geen verhitte escapades in een bed (of een andere locatie naar keuze), maar halfnaakt in een ziekenhuis met je moeder naast je….

Daar gaat ie dan!
De verpleegkundige was ook nu weer superaardig, we raakten gelijk in gesprek over mijn stad en hoe mooi die is. Nu ben ik ook wel echt verliefd op mijn stadje, dus dan hou ik niet snel mijn mond (überhaupt niet echt….). In de tussentijd legde ze me uit wat ze allemaal ging doen: eendenbek naar binnen, baarmoedermond schoonmaken, een slangetje naar binnen, spuitje erop, aanduwen, en klaar!! En zo ging het ook. Tussen de verhalen door bracht ze mijn aandacht nog wel even naar het moment dat het spuitje echt geleegd werd in mijn baarmoeder, maar omdat je gewoon niets voelt is het zeer onwerkelijk. Vervolgens moet je nog wel even plat blijven dus schuif je jezelf vanaf de stoel op een bed en kun je in een andere kamer even rustig wachten. Mama haalde een kopje thee voor me en zo hebben we zitten kletsen totdat ik een minuut of twintig had gelegen. Het bleef voor mij onwerkelijk, en dat is het nu nog steeds. Misschien gebeurt er iets in je lichaam waardoor je straks een baby krijgt, maar daar heb je gewoon geen weet van! En ondertussen doe je waar je zin in hebt. De verpleegkundige stelde me zelfs voor om te proosten met een wijntje (maar dan wel slechts één)! Een warm bad ’s avonds of naar de sauna werd wel ernstig afgeraden aangezien het sperma dan gaat stollen. Dat zou zonde zijn!

Klavertje vier
Een dame die via de kliniek in Voorburg een kindje heeft gekregen wilde haar geluk graag doorgeven aan vrouwen die na haar kwamen. Zij heeft hen een pot met houten klavertjes vier gedoneerd, iedere vrouw ontvangt er eentje bij haar eerste inseminatie, zo ook ik. Een superlieve geste! Note to self: als het lukt, ga ik de pot aanvullen….

Ik begreep ook dat het niet vaak voorkomt dat vrouwen hun moeder meenemen naar de inseminatie, vaak zijn ze alleen of met een vriendin. Maar moeders blijven meestal thuis. Terwijl ik het juist heel fijn vond om mijn moeder bij me te hebben. Zij is ook degene die me uiteindelijk over de drempel heeft geholpen om het echt helemaal alleen te doen en niet met een homo(stel). Ik voel echt heel veel steun.

Prénatal!
Hoewel ik best een beetje nesteldrang heb (kan niet wachten tot ik Marktplaats kan afstruinen), heb ik mezelf ervan weerhouden om de Prénatal te bezoeken en daar te gaan zwijmelen. Maar dit vond ik wel een mooi moment om het toch te doen, wellicht dat eitje en zaadje daardoor gestimuleerd werden om hun best te doen.
En toch merkte ik een bepaalde terughoudendheid in die winkel, ik ben blijkbaar erg goed in mezelf tegen teleurstelling te beschermen. Ik wil toch écht eerst afwachten of het lukt. 15% Kans per inseminatie blijft gewoon niet zo heel veel…

12 weken wachten? No way!
Wat ik ook een lastige vind is het feit dat men normaal gesproken twaalf weken wacht totdat je bekend maakt dat je zwanger bent. Nu heb ik mijn hart op mijn tong dus (bijna) iedereen die het wilde horen, heb ik verteld dat ik gisteren geïnsemineerd ben. Met een eenvoudige rekensom weet iedereen dus ook dat ik over twee weken weet of ik zwanger ben… die twaalf weken ga ik toch zo niet redden! Ik kan namelijk niet liegen, en al helemaal niet over zoiets moois…. Ach, ik doe wel vaker de dingen niet zoals ze in de maatschappij verwacht worden, ik zie wel hoe het loopt. Kata Kata (obstakel voor obstakel uit de weg ruimen, en niet te veel vooruit denken).

Dus ik ga even bekijken wanneer ik hier de volgende blog plaats. Fingers crossed! Geeft me wel even tijd om al mijn ervaringen en gedachten tijdens het voortraject met je te delen.

The big day!

Yesterday was the big day! At least for now. I can imagine next time will be a little less exciting, but for now I just made sure I had a great day. No stress, only ingredients that would help to increase chances of a positive result.

Relaxed day
I had taken the whole day off and my mom came to stay over. I found it special how she, like she used to when I was younger, sat on my bed in the morning to chat. A relaxed way to wake up. We had warm conversations all day, not only about me and my brother’s birth, also about death and growing older. Nothing forced, the subjects came up naturally.

At two o’clock we were expected at the hospital. Of course we were far too earlier, but rather early than late. I wasn’t that nervous I thought I would be, just didn’t know how to feel. In the end it is a really strange idea, no steamy escapades in a bed (or any location of your choice) but half naked in a hospital with your mom next to you…..

Off we go!
Onze again the nurse was only too friendly, we hit it off chatting about my city and how beautiful it is. I am really in love with it so I can’t stop talking about it (I don’t often shut my mouth anyway). In the meantime she explained what she would do: insert speculum, cleaning cervix, insert a tube, attach the syringe, push it, and ready!! And that’s about how it went. Between the stories she did bring it to my attention that this was the moment the semen would be injected, but since you don’t feel anything, it is so unreal.
You have to stay flat for a while so you have to wriggle yourself from the chair onto a bed so you can relax in the other room. Mom brought me tea and we just chatted a bit until the 20 minutes were over.
It still feels so not real. Maybe something is happening inside my body which grows into a baby, but you have no idea! And in the meantime you just go on with your life. The nurse even suggested to celebrate it with a glass of wine (but only just one)! She did advise against having a warm bath or visiting a sauna, as the sperm might clot. And that would be a waste!

Four-leaf clovers
A lady who gave birth to a baby through the clinic in Voorburg wanted to send her luck forward to the women after her. She gave the clinic a glass pot full of wooden four-leaf clovers. Every woman receives one at her first insemination, as did I. Supersweet! Note to self: when it works out for me, I will fill up the pot…..

 

I understood it is not common for women to bring their mother to the insemination. Often they are alone or with a friend. But moms stay at home. While I found it really reassuring to have my mom at my side. She is the one who convinced me I could do it all alone, instead of with a gay (couple). I really feel supported.

Prénatal!
While I do have a bit of a pregnancy brain or nesting urge (can’t wait to start searching on Marktplaats), I kept myself from visiting Prénatal. But I thought yesterday was a good day to do it, maybe egg and semen were encouraged by it to do their utmost.
And still I felt something holding me back inside the store, apparently I have this mechanism to protect myself from disappointment. I really want to wait if it works out. 15% Chance each insemination still really isn’t a lot….

Waiting 12 weeks? No way!
And the other thing I am thinking about is, normally people wait until the twelfth week for informing friends and family of their pregnancy. But as I always say everything that’s on my mind, almost everybody knows yesterday was insemination day. A little calculation brings them to realise that in two weeks I’ll know if I am pregnant….I am so not going to be able to wait twelve weeks! I am not good at lying, especially about something so beautiful…. Oh well, there are more things I do which are so not “normal” in our society, I’ll see how it goes. Kata Kata (clear up obstacle after obstacle, don’t think ahead too much).

So I don’t know when you’ll hear again from me. Fingers crossed! Does give me time to catch up on writing about the preliminary phase though.

 

Driemaal is scheepsrecht

For English, see below….

Driemaal is scheepsrecht….Bij mij is dat helaas niet het geval. Bij de derde echo op zaterdag was mijn follikel nog steeds niet groot genoeg voor de hormonen; 16,3 mm. Toch maar even nagevraagd of ik me zorgen moest maken, maar dat bleek niet het geval. Follikels groeien tussen de 1 en 2 mm per dag. Die van mij groeit gewoon wat langzamer, maar hij groeit wel. Pas als hij stil zou staan zou het niet helemaal goed zijn, geen paniek dus!

Na de echo stelden de verpleegkundigen weer een plan op, of eigenlijk twee plannen. Bij een positieve ovulatietest op zondag wordt de inseminatie op maandag gepland. Bij een negatieve ovulatietest komen de hormonen de koelkast uit en is de inseminatie op dinsdag. Vanochtend helaas weer geen smiley dus dinsdag is de dag…..en vanavond hormonen prikken!

Help!
Aangezien ik dat mezelf echt niet kan aandoen, zo’n naald in mijn lichaam prikken, had ik een vriendin al gevraagd of zij het wil doen. Ware het niet dat er een tijdstip aan verbonden zit (8 uur vanavond) en mijn vriendin dan niet in de buurt is. Gelukkig heb ik meer vriendinnen  die dat wel voor me willen doen. Dus vanavond even met de hormonen op het fietsje haha!

Over vrienden gesproken. Ik merk dat zelfs in het voortraject mensen al zo anders reageren dan ik had verwacht. Sommige mensen heb je weken geleden verteld dat dit de week is, en ineens ontvang je een lief whatsappje. En anderen die veel dichterbij staan en dus eigenlijk ook alle ins en outs weten en hebben aangegeven er voor je te zijn, lijken ineens van de aardbodem verdwenen. Zouden ze het vergeten zijn? Of zijn ze net even heel erg druk met zichzelf bezig? De tijd zal het leren….

Maar dinsdag gaat het dus echt gebeuren! Mijn allereerste inseminatie! Ik neem lekker vrij en mijn moeder gaat mee voor morele support. We maken er gewoon een leuke dag van zodat de kans van slagen zo groot mogelijk wordt! Fingers crossed….

Third time lucky

Third time lucky is what they say….Unfortunately not with me this time. With the echo on Saturday my follicle was still not big enough for the hormones; 16.3 mm. To ease my mind I asked if I should be worried, but apparently not. Follicles grow between 1 and 2 mm each day. Mine just grow a little bit slower, but it does grow. It would be different if it was standing still, no panic!

After the echo the nurses made a new plan, or to be really accurate, two plans. With a positive ovulationtest on Sunday the insemination would be Monday. With a negative test I can take the hormones out of the fridge (and use it) and come back to Voorburg for insemination on Tuesday. Today no smiley again so Tuesday is the day….and tonight injecting the hormones!

Help!
And since I really can’t hurt myself, so no injecting myself, I asked a friend to help me out. Although I didn’t know that it needs to be done at a certain time (8 pm) and at that time she is nowhere near me. Luckily I have more friends who’d like to help me, so tonight I’ll be cycling with my hormones haha!!

Talking about friends. I am realising that even during this preliminary phase people are reacting so differently from what I expected. Weeks ago I told some people this week would be the week and suddenly they send me a sweet Whatsapp. And others who are much closer, who know all ins and outs and told you to be there for you, seem to have disappeared from the earth. Did they forget? Or are they having rough times themselves and no space to be thinking of me? Time will tell…

But Tuesday is the day, it’s really going to happen, my very first insemination! I’ll take the day off and my mom will accompany me for moral support. We’ll make a relaxing day out of it so chances will be as high as possible! Fingers crossed…..

De tweede echo

For English, see below….

Daar was ik weer in Voorburg, voor de tweede echo. Natuurlijk hopende dat mijn follikel minimaal 17 mm was geworden zodat er zaterdag geïnsemineerd kan worden, al dan niet met hormonen. Mijn ovulatietesten gaven nog geen lachend gezichtje weer helaas.

In de wachtkamer zat een stel te wachten op uitslag van een onderzoek. De dame voelde zich duidelijk niet goed. Een van de verpleegsters zag hen zitten en ontfermde zich over hen, bracht ze naar de uitslaapkamer waar ze even rustig samen konden zijn en de vrouw kon liggen. En ik maar denken dat een ziekenhuis minder persoonlijk zou zijn dan een kliniek, maar niets is minder waar! Al weet ik natuurlijk niet hoe ze hier in Leiderdorp mee omgaan, het ziekenhuis overtreft zeker mijn verwachtingen!

Mijn baarmoederslijmvlies was mooi gegroeid, tot 11 mm. De follikel in mijn rechter eierstok slechts naar 14 mm. Er zat wel iets groters in de buurt maar dat was een hydatide cyste, iets waar ik me volgens de verpleegster geen zorgen over hoef te maken. Het is een cyste die met de cyclus mee groeit en krimpt maar zich niet met de menstruatie mee een weg naar buiten zoekt. Met een echo zie je alleen zwart, wit en alles ertussenin dus de dames moeten echt een nauwkeurig ook hebben om te zien wat wat is!

Ook deze keer had mijn linker eierstok zich verstopt, we dachten hem nog even te vinden, maar dat bleek de cyste die zich verplaatst had. Er gaat echt een wereld voor me open!

Bloed en hormonen prikken
Op de echo konden we jammer genoeg geen follikel zien die groot genoeg is voor de hormonen, maar het kan ook zijn dat een follikel zichzelf met bijvoorbeeld 16 mm groot genoeg vindt om te springen. De hormonen in mijn bloed kunnen dat aantonen. Mijn volgende stop was dan ook de bloedafname. En vanmiddag word ik gebeld over het vervolgplan. Ze hebben me wel alvast hormonen meegegeven. Een prik die ik zelf in mijn buik moet zetten. Yeah right! Ik durf veel maar dat niet! Dus daar ga ik even wat hulp bij vragen haha!

Terwijl ik zat te wachten op het bloedprikken raakte ik in gesprek met een ouder stel dat lekker een broodje kroket had besteld bij de koffiecorner. Heerlijk dat Haagse accent, die nuchterheid, ik hou ervan. Kan echt genieten van dat soort simpele gesprekken, kleine geluksmomentjes!

……

En toen belden ze om te vertellen dat ik zaterdag wéér een echo moet laten maken. Best wel even een domper aangezien ik me helemaal had ingesteld op zaterdag insemineren. Niet handig van me!

Ik merk trouwens dat het emotioneel toch wel impact begint te hebben, helemaal omdat ik vanmiddag te horen kreeg dat een kennis van me die ik al mijn hele leven ken, ongeneeslijk ziek is en niet lang meer heeft. Zo vreemd om te beseffen dat je aan de ene kant bezig bent met nieuw leven, maar dat aan de andere kant het leven je ontglipt. Het werd me vanmiddag even wat veel, maar gelukkig heb ik hele lieve en begripvolle collega’s!

The second echo

There I was again, in Voorburg, for the second echo. Hoping of course that my follicle had grown immensely to 17 mm so they could inseminate me on Saturday, either with or without hormones. My ovulation tests show no smiley face unfortunately.

In the waiting room a couple sat down expecting results from research. The lady clearly wasn’t feeling well. One of the nurses saw them an made sure they were taken to a quieter room so the lady could lie down. And I really thought a hospital would be less personal than a special clinic, but none of that! Although I don’t how things work at Leiderdorp, the hospital definitely exceeds my expectations!

My endometrium had grown nicely and is now 11 mm. The follicle in the right ovary grew only slightly until 14 mm. There was something bigger in the neighbourhood which appeared to be a hydatide cyst. Something I shouldn’t worry about according to the nurse. This cyst grows and shrinks following my cycle, but won’t try to find a way out during my period.

An echo shows you only black, white and everything in between so the ladies have to have very good eyes to be able to see what is what!

My left ovary was hiding again behind my bowels, we thought to spot it at a certain point but the cyst had moved himself apparently. This is a whole new world I am entering!

Drawing blood and pouring hormones
The echo didn’t show a follicle large enough for the hormones unfortunately, it is possible however, that an egg finds itself big enough to jump with 16 mm. The hormones in my blood will tell us. So next stop on the agenda was the department where they would take some blood. And this afternoon they will call me about their action plan. They did give me the hormones and explained to me how to do it, I have to stab myself into my belly, yeah right! I am a tough girl, but not that tough! I am so gonna ask some help with that!

While I was waiting to get pinched for my blood I got talking to an elderly couple that was enjoying a roll with a ‘kroket’ (not to be translated, typical Dutch savoury treat). I love the The Hague accent and the down to earth attitude! Really enjoy those simple conversations, small moments of happiness!

……

And then they called to tell me that they need another echo on Saturday. That was a slap in the face as I had so totally been fixed on doing the insemination on Saturday. Wasn’t a smart thing to do, being fixed on a certain day.

I realised today that it is getting to me now, emotionally, especially after hearing today that someone I’ve known my whole life has incurable cancer and won’t be with us for much longer. So strange to be working on new life, while old life is slipping away from you. It was a little too much this afternoon, so glad I have lovely and understanding colleagues!

80 Eitjes

For English, see below….

Vannacht droomde ik dat ik 80 rijpe eitjes had. 80!!!! Ik schrok me dood, want met meer dan 3 insemineren ze niet (had ik begrepen) omdat de kans op een meerling dan heel groot is. En tja, met 80 rijpe eitjes wordt dat wel een hele grote kans! Maar wat ik me ook bedacht, was dat mijn voorraad eitjes wel ineens heel erg gekrompen was met die 80. Na deze cyclus zou er niet veel meer over zijn helaas….

Gelukkig was het een droom. Maar kun je nagaan hoe erg ik er mee bezig ben! Ik vind het toch wel heel erg spannend, 15% kans per keer, dat is echt niet veel. Wat als het niet lukt? Ik zie het al zo voor me, ik met een kindje…..

Ik probeer daar niet teveel aan te denken, ik moet gewoon afwachten en mezelf zo weinig mogelijk stress bezorgen. Leuke dingen doen en zo min mogelijk moeten.

Op zoek naar eitjes
Vanochtend was de 9de dag van mijn cyclus, tijd om een echo te laten maken van mijn eierstokken en baarmoeder om follikels en baarmoederslijmvlies op te laten meten. Het slijmvlies bleek al mooi dik 8.7 mm als ik het me goed herinner. Mijn ene eierstok was goed te vinden, met vier follikels (ietsje minder dan 80 haha) waarvan de grootste een gemiddelde diameter had van 11 mm. Ik weet eigenlijk niet hoe groot hij is voordat hij gaat springen, maar volgens de verpleegkundige zou ik over 5 dagen, zaterdag dus, kunnen insemineren. Het is dus tijd om de ovulatietesten er weer bij te pakken. Deze keer gewoon ClearBlue omdat je gewoon wel of geen smiley krijgt, heel duidelijk. Bij Sensitest was het voor mij echt te vaag zo’n streepje. Kost wat maar dan heb je als het goed is ook wat!

Mijn andere eierstok was overigens niet te vinden, zij lag achter een flinke luchtbel in mijn darmen waar de geluidsgolven van de echo niet heen doorheen konden breken. Flink drukken op mijn buik hielp helaas niet, en was ook niet echt een hele prettige behandeling kan ik je vertellen. Het kan dus zijn dat mijn ovulatie eerder komt, wanneer een follikel in de verscholen eierstok al groter is dan die van 11 mm in de andere.

Gezien mijn moeilijk te vinden ovulatie, wordt er donderdag weer een echo gemaakt. Is de follikel dan groter dan 17 mm, dan kunnen ze met hormonen de eisprong reguleren zodat er op zaterdag geïnsemineerd kan worden…spannend!

80 eggs

Last night I dreamt I had 80 fertile eggs. 80!!! Scared the s*** out of me, as I’ve been told that with three or more they don’t inseminate for the risk of multiple births. And with 80 eggs that chance is quite big! But I also realised that with 80 eggs, the remaining number diminished pretty fast after this period…..

Luckily it was just a dream. Apparently it keeps me busy! It’s all pretty exciting and scary, 15% chance each insemination is really not much. What if it doesn’t work out? It seems so real, my daydreams of me with a baby….

I just try not to think about it too much, I have to wait and make sure I have as little stress as possible. Do fun things and refrain from “having to do things”.

Looking for eggs
This morning was the 9th day of my period, time to make an echo of my ovaries and womb to measure the size of follicles and endometrium. The endometrium is already nice and thick, about 8.7 mm if I remember correctly. My one ovary could be found quite easily, with 4 follicles (just a little under 80 haha!) of which the largest had an average diameter of about 11 mm. I am not sure how large it should for the egg to jump out of it, but according to the nurse we should be able to inseminate in 5 days, which is Saturday. So it is time to grab the ovulationtests again. This time I’ll just use ClearBlue as the result is quite clear, there is a smiley or there isn’t. With Sensitest the lines were so vague so you wouldn’t know if it is time or not. ClearBlue isn’t cheap but at least you know what time it is!

They couldn’t find my other ovary by the way, she was hidden behind a large bubble of air in my intestins. This bubble blocked the soundwaves of the echo. Pushing hard on my belly didn’t help either, and it wasn’t really a nice treatment I can tell you. So it is possible the ovulation comes earlier than Saturday, when a follicle in the hidden ovary is already bigger than the 11th mm one in the other.

As my ovulation is hard to find, they will make another echo this Thursday. When the follicle is larger than 17 mm, they can regulate the ovulation with hormones, so they are sure to be able to inseminate this Saturday…..can’t wait!

 

 

De eerste ronde…..

For English, see below….

De eerste ronde….. als ik dat zeg, moet ik altijd aan de grote meneer Kaktus show denken, aan de boksring en de spelende vrouw die weer eens op de grond lag en wat had geleerd…. Zou toch super zijn als ik dat ooit eens aan mijn eigen kindje kan laten zien!

Meant to be?
Vandaag hebben we echter een andere eerste ronde, mijn eigen eerste ronde op de route naar single mommy! Ik dacht dat ik op 31 augustus ongesteld moest worden, maar bij naar het toilet gaan vanochtend zag ik dat ik al bloedverlies had. Huh? Dat moet toch pas donderdag gebeuren? Ik heb een appje op mijn telefoon “Life period tracker“. Daar hou ik mijn menstruatie mee bij, en deze is altijd zeer accuraat met vertellen wanneer mijn nieuwe cyclus begint. Maar nu was ze duidelijk van slag, want mijn cyclus is slechts 25 dagen en ze had met 28 dagen gerekend. Wel heel bizar, ik was namelijk een beetje bang dat mijn menstruatie op zich zou laten wachten omdat ik er nu zo mee bezig ben. Je hoort het vaker. En toen was het er ineens eerder dan verwacht! Ik ben niet heel erg spiritueel aangelegd, maar op zulke momenten voelt het wel als een teken voor mij. Net als het feit dat Voorburg belde dat ze een plekje vrij hadden, du moment dat ik besloten had om alleen verder te gaan en niet met het homostel.

Mijn eerste ronde! En hopelijk de enige! Vanmiddag heb ik een mailtje gestuurd naar de kliniek, ik verwacht dat ze me morgen gaan bellen en dan een afspraak inplannen voor maandag 4 september, op de 9de dag van mijn cyclus….

Kleine aanpassingen
Waar ik tot nu toe mijn oude leventje gewoon heb doorgeleefd, moet ik nu wel even gaan letten op mijn levensstijl. Sporten en gezond eten doe ik helemaal prima, daar hoef ik echt niets aan te veranderen. Maar ik ben nogal een Bourgondiër, ik hou van wijntjes en lekker eten. 43 Met spa rood is één van mijn favoriete drankjes. Heerlijk na een dagje hard werken met mooi weer :)! Maar ik wil toch wel heel graag mijn kansen optimaliseren, dus de alcoholinname wordt vanaf nu echt minimaal. Gelukkig had ik gisteravond nog een hele gezellige avond, een soort van afscheidsfeestje van mijn oude leventje ♥.

Wat wel een dingetje is, ik moest stoppen met de hooikoortsmedicijnen, en daar baal ik van. Vandaag was ik in de tuin aan het werk (1 dag zonder medicijnen) en het liep gewoon mijn neus uit, de tissues waren weer niet aan te slepen! Morgen ga ik toch maar even de huisarts bellen of er geen medicijnen zijn die ik wel mag gebruiken wanneer ik zwanger wil worden. Mijn astmamedicijnen zijn geen probleem, die zou ik echter met liefde inleveren aangezien ik toch nooit last heb (moet ze helaas wel blijven gebruiken om het niet erger te maken).

(Toevoeging 2 dagen later: bij navraag bleek dat mijn hooikoortsmedicijnen toch geen gevaar vormen voor een ongeboren kind of zwangerschap, dus ik mag ze gelukkig gewoon weer gebruiken. Echter gaat het al twee dagen best goed, dus ik kijk het nog even aan. Sommige hooikoortspillen zijn wel echt “verboden” dus check het even goed bij je huisarts)

Waar ik wel nog even naar moet kijken zijn de essentiële oliën die ik gebruik voor mijn rug, nek en spijsvertering. Daarvan kun je ook niet alles zomaar opsmeren of innemen tijdens je zwangerschap heb ik begrepen.

Hmm als ik dit zo opschrijf heb ik best wat lichamelijke klachten, en toch voel ik me eigenlijk heel gezond haha!

Round one

When I was little, we had this program at the telly “de grote meneer Kaktus show” which I loved. They had a boxing ring (which they used for other things than boxing) in which kids would walk around, announcing “round one”. I always think of that show when I am talking about the first round. How cool would it be if I can show my own child this show in a couple of years!

Meant to be?
Today I am talking about another round one, my own first round on the path to being a single mommy. I thought my period would start on the 31st of August, but this morning when visiting the toilet I realised I was already losing blood. Huh? That should happen four days from now, on Thursday! I am using an app on my phone to keep track of my period, called “Life period tracker“. Normally it is very accurate and knows spot on when my period will start. Apparently she was a bit confused as she was counting with a 28 day-cycle, while mine is only 25. So bizarre, knowing I was a bit afraid that my period would start later since I was waiting for it. It happens often from what I hear. I am not a very spiritual person but these moments do feel like some sort of sign. Like the fact that the clinic in Voorburg having a space available the moment I realised I wanted to do it all on my own, without the gaycouple.

My first round! And hopefully the only one of course! Today I sent an email to the clinic so I expect them to call me tomorrow to schedule an appointment for Monday September 4th, the ninth day of my period.

Small adjustments
While until this moment I have just continued enjoying my life, I should really pay some attention to what I do from now on. No changes on the healthy eating and sports, that’s more than good enough. But I am kind of a Burgundian, I just love wine and good food. 43 with sparkling water is one of my favorite drinks. Lovely after a days work on a hot day :)! But I really want my chances to be as big as they can be so I really have to minimise the drinking. Good thing I had a wonderful evening last night, kind of a farewell party from my old life ♥.

I am struggling however, with something else, and I am really not happy with it! I have to stop using my drugs for hay fever. Today I was gardening, and it was just dripping out of my nose, boxes of tissues are emptying too fast! Tomorrow I am going to call my doctor to see if there are drugs that I cán use. My inhaler for my asthma is no problem, but those I would have loved to hand over as I never have problems breathing anyway (unfortunately I have to keep using the inhaler to stop it getting worse).

(Addition two days later: my drugs for hay fever appear to being no problem for the unborn child or pregnancy so luckily I can start using them again. However, it’s been going very well for two days which makes my going to try to do without. Some of the drugs against hay fever are indeed really “forbidden” so check with your doctor)

The last thing I need to check are the essential oils I use for my neck, back and digestion. Some of them are not safe to take or put on your skin while being pregnant I have heard.

Hmmm, while typing this I realise I have a lot of physical complaints, and still I feel very healthy haha!

Klaar om te beginnen….

For English, see below….

Vandaag had ik het aller-aller-allerlaatste gesprek. Nu is het wachten op mijn cyclus en dan gaat het gewoon beginnen! Het echte pad naar alleenstaande moeder.

Ook vandaag heb ik weer ongeveer drie kwartier gezeten bij de fertiliteitskliniek, bij een hele aardige, rustige, lieve dame. Heel fijn! In Leiderdorp waren ze ook heel aardig, maar toch ook veel zakelijker. Dat lieve, dat miste ik daar toch wel (merk ik dan nu).

Stap voor stap
Stap voor stap werd uitgelegd hoe nu verder. Op de eerste dag van mijn menstruatie (helder bloedverlies vóór 6 uur ’s middags) stuur ik hen een mail, dan wordt een echo gemaakt op de 9de dag (deze dag is afhankelijk van de lengte van je cyclus). Wanneer daaruit blijkt dat de follikel groot genoeg en het baarmoederslijmvlies dik genoeg is, kunnen we bloed laten prikken om de LH piek te bekijken.

Oh dat is wel even goed om te melden. Ik heb twee cycli lang mijn ovulatie proberen te vinden, en in mijn geval is dat best lastig. Dus moeten we op een andere manier mijn ovulatie zoeken. Vandaar het bloed prikken. (Voor meer info over welke ovulatietesten ik heb geprobeerd, zie deze blog)

Foefjes
Is de follikel niet groot genoeg en blijkt uit het bloedonderzoek dat ik nog geen LH piek heb, maken we twee dagen later nog een echo. Eventueel krijg ik hormonen om de ovulatie te stimuleren, dan weten we precies wanneer we moeten insemineren (namelijk 2 dagen na de hormonen). En dan is het afwachten! Mocht ik niet zwanger worden, is er nog een mogelijkheid om de innestelingsfase te verlengen met behulp van andere hormonen. Dus er zijn heel veel foefjes en testen om de kans zo groot mogelijk te maken. Wel is het zo dat je bij iedere poging slechts 15% kans hebt op zwangerschap, dat is écht niet veel! En 1 op de 3 vrouwen wordt maar zwanger via IUI….

Maar daar denken we maar niet aan, gewoon 6 pogingen doen, en hopelijk minder om zwanger te worden van mijn eerste kindje!

Niet vergeten! Na de eerste inseminatie moet ik zelf checken bij de donorbank of er genoeg zaad klaar staat voor de volgende. Dan weten ze namelijk pas hoeveel er nodig is per keer.

Ready to start….

Today I had the very very very last meeting in the fertility clinic. All I can do now is waiting for my new menstrual cycle to start and then I’m off! The real path to becoming a single mommy.

Today I spent another 45 minutes at the clinic, with a very kind, tranquil and sweet lady. Loved it! At Leiderdorp they were really kind too, but also more businesslike. Now I noticed the sweetness, and that I need it.

Step by step
Step by step she explained to me how we would move forward. On the first day of my period (clear bloodloss before 6 pm) I will send them an email, so we can do a first echo on day 9 (this day depends on the length of your cycle). When the echo tells us the follicle is large enough and the endometrium thick enough, my blood will be tested to see if my LH is high enough.

Good to tell you is that I tried to find my ovulation during two cycles, but that wasn’t easy. So we need other ways to find it, by testing the hormones in my blood.

Tricks
When the follicle isn’t big enough and the blood tests show no LH surge, there will be another echo two days later. It is possible to stimulate the ovulation with hormones so we now exactly when to inseminate (which is 2 days after the hormones). And then all I can do is wait! If I am not pregnant, there is an option to use hormones to prolong the luteal phase. In short, there are numerous tricks and tests to widen my chances to become pregnant. But still, there is only 15% chance that I get pregnant, which is really not a high number! And only 1 out of three women get pregnant with IUI….

But for now, I still have 6 chances, and hopefully I need less to become pregnant with my first child

Don’t forget! After the first insemination I should check with the spermbank if they have separated enough semen for the next session. After the first they know how much is needed for each try.